Проблеми на Ферми

ВОВЕД

Проблемите на Ферми се проблематични математички проблеми кои немаат точен одговор. Тие се извршни за поттикнување на учениците да размислуваат математички и бараат од нив да прават разумни претпоставки и проценки со цел да се дојде до приближно решение. Колку повеќе претпоставки прават, толку е попрецизна проценката.

ИСХОДИ ОД УЧЕЊЕТО

Ученикот ќе научи да:

Користете нумерички израз во множество природни броеви со нула и моделирајте проблемска ситуација.
Применете ги вештините за проценка за да ги решите проблемите на Ферми.
Користете критичко размислување и стратегии за решавање проблеми за да ги анализирате и разложите сложените проблеми.
Направете врски помеѓу математиката и ситуациите од реалниот свет.
Комуницирајте и оправдајте ги нивните размислувања и проценки.
Негувајте начин на размислување за раст со прифаќање на неизвесноста и нејаснотијата.

КАКО РАБОТИ

Активност 1

Поделете ги учениците во тимови. Поделете ги задачите што треба да се решат на работниот лист.

Задачи што ги решаваат учениците:

Колку зеници заедно имаат маса како слон?
Колку пакетчиња бонбони ни се потребни за да составиме бонбони долга 100 метри?
Замислете дека имате куп монети од 2 куни како Монт Еверест, колку би вредело?
Колку време треба да се изброи до милион?
Колку пици јаде нашето одделение за една година?

За секоја задача напишете го решението и постапките за нејзино решавање и начинот на кој сте размислувале и сте ја решиле задачата. По решавањето во тимот, ќе презентирате решенија пред целиот клас.

Активност 2

Учениците ги презентираат своите решенија и постапки и ги презентираат претпоставките што ги користеле при решавањето. Тимовите ги споредуваат резултатите и ги коментираат добиените решенија.

Активност 3

Побарајте од учениците домашна задача да направат неколку прашања за себе за да ги постават своите пријатели како нова домашна задача.

Активност 4

Учениците завршуваат евалуација на перформансите. Тие одговараат на тоа како соработувале во него и дали сакаат почесто да работиме на овој начин со решавање на задачи од овој тип.

ЗОШТО Е ДОБРА ПРАКТИКА

Учениците треба да размислуваат математички и да прават добри претпоставки. Важен елемент на решавањето проблеми е способноста да се разложат проблемите на делови и да се одреди редоследот по кој тие се решаваат. На крајот тие треба да објаснат како стигнале до нивните решенија.

ОЦЕНУВАЊЕ

Проценете ги учениците врз основа на нивната способност да собираат податоци, да прават проценки и да извлекуваат заклучоци од нивните истраги. Оценете го нивното разбирање за опсегот на проблемот и точноста на нивните проценки.

Оценете ја нивната способност за соработка, поделба на задачите и постигнување консензус за проценките.

Проценете ги нивните конечни решенија, точноста на нивните проценки и нивната способност да комуницираат и да го оправдаат нивното размислување како група.

ВКЛУЧУВАЊЕ

Совети за наставниците кога ја спроведуваат оваа добра практика во инклузивна училница:

Подетално поучете го ученикот за секој чекор и елемент од математичката активност и запознајте го со структурата на задачите. Објаснете ги поединечните операции и низата.

Привлечете внимание со различни дидактички алатки и поттикнувајте активно учество.

Минимизирајте го одвлекувањето на вниманието (не седете покрај прозорецот или среде немирни ученици, туку на мирно место во училницата, на пр. со тивки ученици или ученици со кои добро работат, за што е можно помалку да бидат вознемирени од она што е што се случува на час, работната површина треба да го содржи само она што е неопходно за работата). Инструкциите што му се дадени треба да бидат кратки. Наградете ја истрајноста на вниманието (завршувањето на задачата е придружено со пофалби, кои се запишуваат во тетратка).

Не обрнувајте внимание на правописни грешки или погрешни правописи. Прочитајте ги упатствата за писмениот испит, проверете дали ученикот добро ги разбрал упатствата/задачите и земете ги предвид последователните корекции на испитите. Користете кремаста хартија ако е можно и избегнувајте црвен и зелен печат. Зголемете ја големината на фонтот во разбирливи текстови за читање. Користете sans serif букви за текстот да го прочита ученик со дислексија? големината на фонтот треба да биде најмалку 14 pt. Користете задебелени или означени букви. Избегнувајте подвлекување наслови или низи зборови, што може да предизвика визуелно мешање на зборовите. Зголемете го растојанието помеѓу буквите и линиите и одделете ги линиите со двојно растојание. Поделете го текстот на помали единици и поделете го на поединечни редови, а не на континуирана низа.